Jak walczyć z FPD? Jakie są jego przyczyny?
Zmiany skórne na łapkach, czyli FPD lub FPL wiążą się najczęściej z błędnym zarządzaniem wodą. Z każdego 1000 litrów wody 700 l zostaje w kurniku. Tyle musi „wypompować” wentylacja i pochłonąć ściółka. Dziś o najczęstszych błędach związanych z zarządzaniem wodą.
W pierwszej kolejności problemów nastręczają linie pojenia.
Ciepła woda z resztkami witamin i antybiotyków to idealne środowisko do rozwoju mikrobów. Dlatego jakość wody, dezynfekcja linii przed cyklem, dbanie o czystość w jego trakcie, okresowa analiza mikrobiologiczna i chemiczna mają duże znaczenie. Problem stanowią także źle dobrane, cieknące nyple o zbyt dużej wydajności, nieodpowiednie ciśnienie wody w liniach, czy zła wysokość linii pojenia (zbyt nisko umieszczone nyple moczą ściółkę).
Drugą przyczyną mogą być ogrzewanie i wentylacja.
Zbyt mała wymiana powietrza, jego nieprawidłowy obieg w kurniku i zbyt wczesne opadanie zimnego powietrza moczą ściółkę.
Kolejnym problemem jest grzanie posadzki.
Niewygrzana posadzka utrudnia start małych piskląt i powoduje kondensację, a w efekcie moczenie ściółki. Niedosuszony po myciu kurnik również gwarantuje efekt mokrej ściółki. Kurnik suszymy nie tylko grzejąc, ale również usuwając z niego wilgotne powietrze poprzez wentylację.
Posadzkę najlepiej grzać przed pościeleniem.
Zaścielona grubą warstwą słomy z izolującą warstwą powietrza będzie grzała się bardzo wolno lub wcale. Ptaki ją szybko ubiją i wycisną powietrze, przez co zmoknie na skutek kondensacji.
Ważne!
W nagrzewnicach z otwartym płomieniem podczas spalania paliwa powstaje dwutlenek węgla i para wodna, czyli "dolewamy" wody do kurnika. Lepsze będzie centralne ogrzewanie lub nagrzewnice z zamkniętą komorą spalania.
Materiał ściółkowy również przysparza problemów z łapkami.
Na popularnej długiej słomie ptaki już po tygodniu mają brudne łapki. Brud przyklejony do podeszwy po kilku dniach może spowodować infekcję. Co ciekawe, kiedy na długiej słomie brud przyklei się do łapek, a hodowca mocno wysuszy kurnik, brud mocno przyschnie do podeszwy. Wówczas sytuacja może być gorsza niż w kurniku z wyższą wilgotnością, gdzie ptaki zetrą tę warstwę nieczystości.
Sieczka słomiana jest lepsza od długiej słomy.
Nie może ona być zbyt krótka i ostra, ponieważ zrani delikatne podeszwy małych piskląt. Jeszcze lepsze są wióry lub trociny, pellet słomiany lub torf z trocinami. W takim materiale ptaki swobodnie grzebią. Kał nie klei się do łapek i z reguły osiąga się dużo niższe punktacje niż na słomie.
Nie bez znaczenia dla jakości ściółki są choroby powodujące biegunkę ptaków.
70% wypitej wody zdrowy ptak wydala w postaci pary wodnej oraz w kałomoczu.
